علائم تنگی کانال نخاعی

تنگی کانال نخاعی ممکن است بر طناب نخاعی و اعصاب فشار وارد کند و علائمی مانند درد کمر و گردن، بی‌حسی یا ضعف در پاها یا دست ها ایجاد کند. در قسمت کمر، تنگی ستون فقرات می تواند منجر به درد یا گرفتگی در یک یا هر دو پا شود، به ویژه در هنگام ایستادن یا راه رفتن برای مدت طولانی. این علائم ممکن است هنگام خم شدن به جلو یا نشستن بهبود یابد. برخی از افراد ممکن است علاوه بر ناراحتی در پا، کمر درد را نیز تجربه کنند. در گردن، تنگی نخاع باعث بی‌حسی، سوزن سوزن شدن یا ضعف در دست یا ساق پا، یا بازو، مشکلات راه رفتن و تعادل، گردن درد، چالش در کنترل روده یا مثانه می‌شود.

باید خدمتتان عرض کنیم که ما بین هر دو مهره سوراخ هایی وجود دارد که به آن سوراخ بین مهره ای می گویند و از داخل آن ریشه های عصبی به قسمت های تحتانی حرکت می کند و موجب حرکت این عضلات می شود. در برخی از افراد مفاصل پشت مهره (از ساختمان های ذکر شده) خیلی رشد می کنند و جای این ریشه ها را تنگ می کنند که موجب تنگی کانال نخاعی می شود‌.

اگر بخواهیم یک تعریف ساده تر از این موضوع داشته باشیم و خدمت شما عرض کنیم که تنگی کانال نخاعی چیست؟ باید بگوئیم که تنگی کانال نخاعی یعنی این که سوراخ های بین مهره ای که عصب از آن ها خارج می شود به دلایل مختلفی تنگ می شوند و این تنگی موجب ایجاد احساس درد و بی حسی در قسمت پا، باسن و کمر می شود.

علل تنگی کانال نخاعی چیست

تنگی نخاع زمانی رخ می دهد که فضای اطراف نخاع باریک می شود و منجر به تحریک طناب نخاعی یا اعصاب منشعب از آن می شود. علائم شامل کمردرد یا گردن، گزگز در اندام ها و علل مختلف و گزینه های درمانی است. این عارضه معمولاً افراد بالای 50 سال را تحت تأثیر قرار می دهد، به ویژه در ستون فقرات کمری یا گردنی. تغییرات دژنراتیو بخش بزرگی از جمعیت را تا سن 50 سالگی تحت تاثیر قرار می دهد، تنگی نخاعی یک تشخیص رایج در جراحی ستون فقرات برای افراد بالای 65 سال است.

علل تنگی ستون فقرات می تواند شامل افزایش سن، تغییرات مرتبط با افزایش سن در ستون فقرات، آرتریت، فتق دیسک، خارهای استخوانی، اسپوندیلولیستزیس، تومورها، شکستگی ها، بیماری پاژه، استخوانی شدن رباط ها و شرایط ارثی مانند تنگی مادرزادی، اسکولیوز و آکندروپلازی باشد.

تنگی کانال نخاعی علت های مختلفی دارد  که در این بخش به آن ها می پردازیم.

• بالا رفتن سن

رایج ترین علت تنگی کانال افزایش سن است؛ چون که مفصل های پشت ستون مهره ها به خاطر کهولت سن سابیده می شوند و دیگر مثل قبل نیستند. علاوه بر این با گذشت زمان و بالا رفتن سن عضلات بدن ضعیف تر می شوند و لیگامان ها نیز شل می شوند و به فاست ها بیش تر از قبل فشار وارد می شود. فاست ها نیز برای این که این فشار وارد شده را جبران کنند و یک پایداری برای ستون فقرات ایجاد کنند سطح تماس خود را بیش تر می کنند و این گونه بزرگ تر می  شوند تا وزن فرد را به خوبی تحمل کنند و همین امر موجب تنگی کانال نخاعی می شود.

• شغل های سخت و سنگین

افرادی که برای کار خود مجبور به بلند کردن اجسام سنگین در تعداد بالا هستند نیز در معرض خطر تنگی کانال هستند . چنان چه شغل شما نیز این گونه است که مجبور هستید دائما خم و راست شوید و این که اجسام سنگین را بلند کنید باید تحت نظر یک پزشک باشید تا احتمال اتفاق این مشکل را به حداقل برسانید.

• ژنتیک

برخی افراد به طور ژنتیکی و مادرزاد قطر کانال نخاعی کوچک تری دارند و همین امر باعث ایجاد تنگی کانال در آن ها می شود. البته بیماری های مادرزادی مثل آکندروپلازی نیز در ایجاد این بیماری بی تاثیر نیست. افرادی که به این بیماری دچار هستند دست و پاهای کوتاهی دارند و بیش تر از افراد دیگر در معرض تنگی کانال هستند زیرا که کانال نخاعی آن ها قطر کمی دارد و عملا بعد از ۳۰ سالگی علائم تنگی کانال در این افراد مشاهده می شود.

• ارث

وراثت نیز یکی از اصلی ترین موارد در انتقال بیماری ها و مشکلات است. اگر فردی در خانواده دچار این مشکل شده است سایر اعضای خانواده نیز باید دقت کنند زیرا که ستون فقرات هر فردی شبیه به یک دیگر است.

• روماتیسم

بیماری هایی هم چون اسپوندیلیت آنکیلوزان و آرتریت روماتوئید موجب تنگی کانال نخاعی می شوند.  زمانی که فرد به بیماری های روماتیسمی مبتلا می شود مفصل های ستون مهره ملتهب می شوند و این التهاب رشد آن ها را بالا می برد و فرد به تنگی کانال نخاعی دچار می شود.

تنگی کانال نخاعی چه علائمی دارد

علائم بیماری ها به ما کمک می کنند تا زودتر متوجه بیماری ها شویم. پزشک معمولا با ویزیت بیمار و شرح حال او درباره علائم تنگی کانال نخاعی متوجه ی این مشکل می شود؛ افرادی که به این مشکل دچار هستند بعد از کمی راه رفتن در قسمت لگن و کمر احساس درد می کنند و پا های آن ها نیز بی حس می شود و گزگز می کند و ناچار هستند که بعد از کمی راه رفتن استراحت کنند تا کمی درد خود را تسکین دهند. از آن جایی که ضعف عضلانی در این افراد به وضوح دیده نمی شود و پزشک معمولا با ام آر آی،  نوار های عصبی یا EMG  متوجه ی تنگی کانال می شوند.

برای تنگی کانال نخاع چه باید کرد

اگر مایل هستید بدانید که چگونه تنگی کانال نخاعی را درمان کنید ما را در این بخش همراهی کنید. چندین راه برای درمان تنگی کانال نخاعی وجود دارد که یکی از آن ها مصرف دارو های ضد التهابی است. البته انجام مرتب فیزیوتراپی،  مانیپولاسیون نیز از دیگر کار هایی است که فرد می تواند انجام دهد اما اگر این راه حل ها جواب ندهد و وضع فرد بدتر شود به گونه ای که بعد از چند قدم راه رفتن پای فرد به طور کامل بی حس شود آن وقت تنها راه درمان جراحی است‌. جراحی همیشه ماندگار ترین روش برای حل مشکل است اما خب عمل در صورتی باید انجام شود که بیمار راه حل های ذکر شده را انجام دهد اما به جواب نرسد. البته گاهی اوقات بیمار نمی تواند ادرار و مدفوع خود را کنترل کند و یا این که پای بیمار موقع راه رفتن احساس ضعف در پنجه و پاشنه ی پا داشته باشد  بهترین متخصص ستون و فقرات در تهران فورا دستور عمل می دهد.

تنگی کانال نخاعی چه عوارضی دارد

طبق تحقیقاتی که پزشکان در سیر طبیعی داشته اند متوجه شده اند که تنگی کانال نخاعی در خیلی از افراد موجب فلج اندام ها نمی شود و یا این که اختیار ادرار و مدفوع را از آن ها نمی گیرد اما ممکن است ۲۵ درصد مواقع باعث فلج اندام ها و یا حتی بی اختیاری در ادرار و مدفوع می شود. اگر این بیماری درمان نشود ممکن است که به خاطر از بین رفتن ریشه های عصبی درد کم تر شود اما خب از طرفی نیز ممکن است که فرد با علائم عصبی مواجه شود.  اگر به خاطر افزایش سن با این بیماری دست و پنجه نرم می کنید خیلی فوری به متخصص کمر درد در تهران  مراجعه کنید زیرا هر چه دیر تر اقدامات لازم را انجام دهید درمان زمان بر تر و عمل جراحی نیز سخت تر می شود.