سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال یک مدل از فشردگی عصب میانی دست بوده که از داخل مچ دست عبور می کند. این عصب باعث احساس درد در انگشتان دست می شود. ممکن است پالس هایی را در طول زمان به هر دو دست منتقل کند. تورم داشتن مچ دست باعث ایجاد شدن فشار وسندرم کارپال می شود. اثرات این عارضه به طور کلی می تواند ضعف دست، بی حسی در انگشتان باشد. سن ایجاد این ایجاد سندرم معمولا در زنان بین ۴۰ تا۶۰ سالگی است. همچنین در زنان باردار به طور کلی در مدت کوتاهی این سندرم میتواند اتفاق بیفتد.

دلیل ایجاد شدن سندرم کارپال

در رابطه با تونل کارپال می توان گفت، به صورت مسیری استخوانی است که دارای رباطی باریک و سخت است. عصب میانی درون آن قرار دارد. در برخی مواقع ممکن است تونل کارپال به دلیل التهاب و تورم باریک شده و بر آن عصب میانی فشار وارد کند. این سندرم باعث مختل شدن احساس در دستان و همچنین انگشتان شما می شود. همچنین عصب میانی درون آن عضلات مرتبط به انگشتان را کنترل می کند. وارد شدن فشار به این عصب باعث ایجاد درد و ضعف در انگشتان می شود. که حتی این درد ممکن است در قسمت های بالاتر دست نیز پخش شود.

سندرم تونل کارپال

دلایل ایجاد شدن این سندرم می تواند عوامل مختلفی باشد که عبارتند از:

  • حرکت دادن دائم دست ها و در معرض لرزش قراردادن
  • استفاده بیش از حد از انگشتان مانند تایپ کردن
  • فشاری کاری سنگین وزیاد
  • بارداری که این دلیل ممکن است در هر فرد به ندرت اتفاق بیفتد
  • روماتیسم های مفصلی
  • تیروئید اگر کم کارباشد امکان ابتلا به این سندرم افزایش میابد.
  • قند خون
  • آسیب هایی مانند دررفتگی و شکستگی مچ
  • ایجاد شدن تومور در تونل کارپال
  • پرکاری غده هیپوفیز
  • تورم و التهاب تاندون

علامت های ایجاد شدن سندرم تونل کارپال

علامت ها معمولا به صورت تدریجی در این سندرم ظاهر می شوند. علامت اولیه که طبیعی تر است در هنگام شب و روز ویا در صبح حس می شود. امکان دارد که در هنگام بیدار شدن بیماران نیاز به تکان دادن دست خود داشته باشند. احساس درد و ناراحتی نیز در‌برخی موارد آنها را بی خواب خواهد کرد.

با پیشروی این بیماری، علائم آن ممکن است در طی روز هم اتفاق بیفتد. به طوریکه حتی شخص قادر به مشت کردن دست خود هم نباشد و نتواند وسایل کوچک را هم در دست خود نگه دارد.

کارهای پیش پا افتاده ای مانند تایپ کردن، بسته دکمه های لباس و… نیز برای فرد دشوار خواهد شد. متاسفانه اگر این سندرم درمان نشود ممکن است عضلات انگشتان دست را دچار اختلال و از کار بیندازد. به گونه ای که حتی دیگر قادر به تشخیص سرماوگرما هم نخواهد بود. با این اوصاف اگر با دست آسیب دیده و دارای سندرم تونل کاپال کار انجام دهید، باعث احساس درد و سوزش در قسمت های مختلف دست خواهد شد.

سندرم تونل کارپال

نحوه تشخیص سندرم تونل کارپال

برای تشخیص مبتلا شدن به سندرم تونل کارپال میتوان ضربات آهسته ای به مچ دست زده و احساس های مختلف رادرآن مانند بی حسی و گزگز شدن بررسی کرد. یک روش دیگر این است که به مدت یک دقیقه مچ دست را خم کرده و یا آن رابالای سر نگه دارید. اگر احساس درد کردید، ممکن است به سندرم تونل کاپال مبتلا باشید. به طور کلی این ها نتایج قطعی و حتمی نمی باشد.

به طور معمول دکتر متخصص‌دست در‌تهران با بررسی یکسری معاینات و سوال های مختلف از فرد سندرم تونل کاپال را تشخیص داده و در آخر برای اطمینان بیشتر برخی آزمایشات را که در تشخیص ابتلا به سندرم تونل کارپال موثر است بررسی می کند. که عبارتنداز:

  • علامت تینل: پزشک معالج به آرامی در قسمت مچ دست ضربه ای زده تا ببیند که بیمار در قسمت انگشتان دست احساس بی حسی دارد یا نه.
  • علامت فالن: فرد پشت دستان خود را خمیده به مدت حدود یک دقیقه بهم می فشارد. اگر دچار گزگز و بی حسی شد به احتمال زیادعصب دست او آسیب دیده است.
  • نوار عصب: الکترودها بر روی مچ دست قرار داده شده و شوک های الکتریکی کوچکی را وارد می کند. سرعت انتقال پیام در عصب بررسی و با فرو کردن یک سوزن کوچک در عضله فعالیت های الکتریکی نشان داده خواهد شد و بدین ترتیب مشخص می شود که آیا عصب دچار آسیب دیدگی شده است یا نه.

درمان سندرم تونل کارپال

هدف از انجام درمان برای این سندرم کم شدن علائم و جلوگیری از پیشروی آن می باشد. اگر فرد دارای علائم خفیفی باشد و نیازی به درمان خاصی نداشته باشد، ممکن است ظرف مدت چند ماه بهبود یابد. باید توجه داشت که هرچه سن شخص کمتر باشد درمان با سرعت بیشتری انجام می شود. اقدامات مختلفی برای درمان این سندرم انجام می شود که یکی از آنها عبارت است از:

  • درمان غیرجراحی: این نوع درمان به اقداماتی گفته می شود که باعث کاهش ناراحتی و درد شما خواهد شد، از جمله: استراحت دادن به مچ دست، کمپرس آب سرد، ماساژ اصولی برای کاهش درد عصب و…

سندرم تونل کارپال

دارو های تجویزی سندرم تونل کارپال

برای کاهش درد و التهاب ممکن است داروهایی را تجویز کند که عبارت است از:  کورتیکواستروییدی : این دارو به صورت مستقیم در تونل کارپال تزریق می شود. قرص‌هایی نیز برای کاهش علائم وجود دارند اما معمولاً اثربخشی آنها کمتر است. نخست ممکن است درد افزایش یابد اما پس از 2 روز شروع به کاهش یافتن می‌کند.

باید دانست که اگر واکنش به نسبت داروها خوب ومعمول بود ولی بعد از چند ماه مجدد به حالت قبلی بازگشت باید دوز مصرفی آن دارو تغییر کرده ولی بهرحال استفاده مکرر از کورتیکواستروییدی توصیه نمی شود زیرا دارای عوارض جانبی فراوانی است. داروهای دیگری مانند آسپیرین و ایبوپروفن نیز به کاهش کوتاه مدت علائم کمک می‌کنند.

آزمایشات مختلف سندرم تونل کارپال

آزمایشات الکتروفیزیولوژی: این نوع آزمایشات به پزشک کمک می کند تا بفهمد که عصب چگونه کار خود را انجام می دهد و آیا تحت فشار زیادی است یا نه؟ همچنین مشخص می کند که آیا شما بیماری عصبی یا فشار بر مناطق دیگر عصب خودرا دارید یا نه؟ انواع آزمایشات الکترو فیزیولوژی به شرح زیر است:

  • آزمایش هدایت عصب: این آزمایش به طور کلی عبور سیگنال را در داخل عصب اندازه گیری و مشخص می کند که در چه زمان هایی سیگنال به خوبی هدایت نمی شود.
  • نوار عصب عضله: فعالیت های الکتریکی عضله را بررسی می کند. و نتایج حاصله از آن نشان می دهد که آیا عضله دچار آسیب شده یانه؟

دکتر اسماعیل نوریمشاهده نوشته ها

Avatar for دکتر اسماعیل نوری

دانش آموخته دوره تخصص طب فیزیکی و توانبخشی در دانشگاه علوم پزشکی ایران، با 18 سال تجربه بالینی و مطب

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *