نویسنده: دکتر اسماعیل نوری

پا

پا یک ساختار پیچیده از استخوان‌ها، مفاصل، رباط‌ها، ماهیچه‌ها و تاندون‌های متعدد است که مسئول حرکات پیچیده راه رفتن و توانایی ایستادن است. طبق تعریف، پا اندام پایینی مفصل مچ پا است. این ساختار مهم بدن دارای 26 استخوان است که به قسمت های عقب، وسط و جلوی پا تقسیم می‌شود. همچنین 29 عضله مسئول حرکت ساختارهای استخوانی و مچ آن هستند.

ماهیچه ها از طریق تاندون ها به ساختارهای استخوانی متصل می شوند. عصب دهی و عروق نیز به همین ترتیب پیچیده هستند. جای تعجب نیست که آسیب حاد، آسیب مکرر مزمن، و بیماری مفصلی فرسایشی یا التهابی از علل شایع مراجعه به بخش های اورژانس یا متخصص پا هست که اگر به درستی درمان نشوند، این بیماری ها می توانند منجر به ناتوانی مزمن شوند.

پا درد

این تحتانی ترین اندام بدن بخش پیچیده ای از بدن است که به راحتی می تواند آسیب ببیند، بیماری ایجاد کند یا عفونت کند.

درد پا یک بیماری شایع است که می تواند دلایل زمینه ای مختلفی داشته باشد. برخی از شایع ترین علل آن عبارتند از:

1. فاسئیت کف پا یا خارپاشنه : این یکی از شایع ترین علل درد پاشنه است که با التهاب نوار ضخیم بافت (فاشیای پلانتار) که در زیر پا قرار دارد مشخص می شود.

2. آرتریت : هم آرتروز و هم آرتریت روماتوئید می توانند مفاصل پا را تحت تأثیر قرار دهند و منجر به درد، سفتی و تورم شوند.

3. بونیون یا قوز شست : بونیون یک برآمدگی استخوانی در شست پا است که اغلب به دلیل ناهماهنگی مفصل ایجاد می شود.

4. ناخن های فرورفته : زمانی که لبه های ناخن در پوست اطراف رشد می کند، می تواند باعث درد، قرمزی و تورم شود.

5. شکستگی های استرسی : این ترک های ریز در استخوان ها می توانند به دلیل استفاده بیش از حد یا فعالیت های با ضربه زیاد ایجاد شوند.

6. تاندونیت : التهاب تاندون ها، مانند تاندون آشیل یا تاندون تیبیال پشتی، می تواند باعث درد پا شود.

7. نوروما : ضخیم شدن بافت اطراف عصب، اغلب بین انگشتان ، که منجر به احساس سوزش یا گزگز می شود.

کفش

8. کفش های نامناسب : کفش های خیلی تنگ، خیلی گشاد یا فاقد حمایت مناسب می توانند به مشکلات مختلف از جمله تاول، میخچه و پینه ایجاد کنند.

مشکل ساختاری پا

بدشکلی یک بیماری شایع است که می تواند ساختار و عملکرد اندام را تحت تاثیر قرار دهد. این می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و می تواند باعث درد، مشکل در راه رفتن و سایر مسائل مرتبط شود. برخی از انواع رایج ناهنجاری ها عبارتند از بونیون ، انگشت چکشی و کف پای صاف. این شرایط ممکن است ناشی از عوامل مختلفی مانند ژنتیک، آسیب یا کفش نامناسب باشد.

مشکل ساختاری را می توان با معاینه فیزیکی، بررسی علائم و سابقه پزشکی، تجزیه و تحلیل راه رفتن و آزمایش تصویربرداری مانند اشعه ایکس، سی تی اسکن یا اسکن MRI تشخیص داد.

در زبان فارسی واژه‌های «لِنگ» و «پا» برای اشاره به کل اندام تحتانی به کار می‌روند.

ساختار و عملکرد پاپا

ساختار این اندام، ساختار پیچیده ای است که از 26 استخوان، 33 مفصل و شبکه ای از تاندون ها، رباط ها و ماهیچه ها تشکیل شده است که با هم کار می کنند تا حمایت، تعادل و تحرک را فراهم کنند. این ساختارها ضربه جذب و مهار می کنند، وزن بدن را توزیع می‌کنند و دامنه وسیعی از حرکت را در حین فعالیت‌هایی مانند راه رفتن، دویدن و پریدن امکان‌پذیر می‌کنند. طراحی پیچیده این ساختار بدن گواهی بر سازگاری و عملکرد قابل توجه بدن انسان است.

ساختارهای آناتومیک پا به قسمت های عقبی، میانی و جلویی تقسیم می شود.

  • هفت استخوان تارسال درعقب
  • پنج استخوان متاتارس در وسط
  • 14 استخوان انگشتان در جلو

ماهیچه‌ها و تاندون‌ها عمدتاً مسئول حرکات هماهنگ ساختارهای استخوانی هستند، اما همچنین یک عملکرد ثانویه برای ایجاد ثبات در آناتومی استخوانی و رباطی انجام می‌دهند.

این آناتومی پیچیده همراه با باقیمانده اندام تحتانی به طور موثر وزن بدن را پشتیبانی می کند و حرکت را فراهم می کند. پا به طور خاص به عنوان یک تکیه گاه برای ایستادن، یک ضربه گیر برای ضربه در هنگام راه رفتن و یک اهرم برای به جلو راندن بدن در هنگام قدم زدن عمل می کند.

راه رفتن از چرخه های مکرر مرحله ایستادن زمانی که قدم روی زمین قرار دارد (ضربه ، وضعیت میانی و وضعیت انتهایی) و مرحله نوسان زمانی که یک گام در هوا است، تشکیل شده است. هنگام دویدن، یک مرحله اضافی وجود دارد : فاز شناور زمانی که هر دو پا با زمین تماس ندارند.

استخوان های پا

تارسال ها

تارسال ها گروهی از استخوان ها هستند که مچ و قسمت پشتی پا را تشکیل می دهند. آنها عبارتند از :

  • تالوس – استخوان اصلی در قسمت تحتانی مفصل مچ. درشت نی و نازک نی قسمت فوقانی را تشکیل می دهند. تالوس اجازه می دهد تا استخوان های متصل در مچ پا در جهات مختلف حرکت کنند و در عین حال وزن بدن شما را تحمل کنند. قسمت بالای گنبدی شکل تالوس با غضروف پوشانده شده است تا این حرکات راحت تر شود.
  • استخوان پاشنه – این بزرگترین استخوان در پا و تکیه گاه و اساس تمام تارسال ها و متاتارس های دیگر است. یک رباط قوی (رباط بین استخوانی تالوکالکانئال) استخوان پاشنه را مستقیماً به تالوس بالای آن و از طریق تاندون آشیل به ساق متصل می کند. نقش مهمی در تحمل وزن دارد و به انعطاف پذیری و کشش کمک می کند. از آنجایی که استخوان پاشنه ابتدا به زمین برخورد می کند و بیشترین ضربه را می گیرد، از نوعی استخوان قوی و اسفنجی ساخته شده است. با وجود این، ضربات مکرر می تواند باعث شکستگی های استرس جزئی در استخوان، به ویژه در دوندگان شود.
  • استخوان کوبوئید یا مکعبی در قسمت بیرونی و نزدیک انگشت کوچک قرار دارد. دارای ضلع های متفاوتی است که با چهار استخوان دیگر از جمله استخوان پاشنه و دو استخوان متاتارس مفاصل ایجاد می کند. این استخوان به لبه بیرونی ثبات می‌دهد و اگرچه مستقیماً وزن را تحمل نمی‌کند، اما به پراکندگی نیروی مکانیکی کمک می‌کند.

پا

  • استخوان های میخی – سه استخوان درشت (وسطی، داخلی ، جانبی) که در یک ردیف از بیرون تا مرکز کشیده می‌شوند، در راستای متاتارس اول، دوم و سوم. خط میخی قسمتی از قوس های طولی عرضی و میانی کف پا را تشکیل می دهد.
  • ناویکولار – استخوانی به شکل قایق در کنار استخوان مکعبی. این استخوان مچ را به استخوانی مکعبی و خط میخی متصل می کند، به تثبیت مچ پا کمک می کند و بخشی از قوس طولی داخلی را تشکیل می دهد.

استخوان های جلو و انگشتان

متاتارس ها – پنج استخوان بلند، درست عقب استخوان های فالانژ یا انگشت. معمولاً می توانید این استخوان ها را با انگشتان خود احساس کنید. هر متاتارس دارای سه قسمت است : یک تکیه گاه، یک محور میانی و یک سر که به انگشتان متصل می شود. اولین متاتارس به شست متصل می شود و برای حرکت رو به جلو مهم است. چهار متاتارس دیگر باعث ایجاد ثبات در جلوی پا می شود.

انگشتان پا یا فالانژها – 14 استخوان انگشتان را تشکیل می دهند. فالانژهای پا مشابه دست هستند، اما کوتاه‌تر، قوی‌تر و تحرک کمتری دارند. آنها همچنین کوتاه تر از متاتارس ها هستند. مانند انگشت شست ، شست دارای دو فالانژ است. بقیه سه تا دارند.

استخوان کُنجدی یا استخوان سزاموئید – دو استخوان کوچک نخودی شکل که در داخل تاندون در زیر اولین متاتارس(نزدیک انگشت شست) در پایین قرار گرفته اند. وظیفه آنها تقویت و کاهش استرس روی تاندون است.

ماهیچه های پاپا

ماهیچه های این اندام را می توان به عنوان عضلات بیرونی و درونی طبقه بندی کرد (29 در کل؛ 10 بیرونی و 19 درونی). عضلات بیرونی خارج از پا منشا می گیرند، اما برای پا پشتیبانی می کنند، در حالی که ماهیچه های درونی از داخل پا منشأ می گیرند و کاملاً در داخل پا قرار می گیرند و حرکت حرکتی ظریفی را انجام می دهند.

پا شامل آرایش پیچیده ای از عضلات است که با هم کار می کنند تا ثبات، حمایت و حرکت اندام تحتانی را فراهم کنند. ماهیچه های بیرونی از بالای مچ پا منشا می گیرند و از مفصل مچ عبور می کنند، در حالی که عضلات درونی کاملاً در خود پا قرار دارند. گروه های عضلانی اصلی شامل کمپارتمان های جلویی، جانبی، پشتی و کف پا هستند که هر کدام عملکردهای خاصی در راه رفتن و کنترل وضعیت دارند. هماهنگی پیچیده این عضلات برای بیومکانیک مناسب این اندام ضروری است و اختلال می تواند منجر به انواع آسیب شناسی ها و اختلالات عملکردی شود.

تاندون های پا

پا

تاندون ها بافت های همبند فیبری هستند که ماهیچه ها را به استخوان ها متصل می کنند.

چهار تاندون اصلی وجود دارد که به حرکت پا کمک می کند :

تاندون آشیل : این تاندون بارزترین تاندون پا است که از ماهیچه ساق تا پاشنه کشیده شده است. این قوی‌ترین و بزرگترین تاندون بدن است که دویدن، پریدن، بالا رفتن از پله‌ها و ایستادن روی انگشتان را ممکن می‌سازد.
تیبیالیس پشتی : این تاندون ماهیچه ساق را به استخوان های داخل متصل می کند و از قوس پا حمایت می کند.
تیبیالیس جلویی : از استخوان خارجی ساق تا تارسال ها و متاتارس اول امتداد می یابد که باعث خم شدن به بالا و عقب می شود.

تاندون های پرونئال : این ها دو تاندون هستند که در امتداد قسمت بیرونی مچ و پا قرار دارند. آنها از عضلات پرونئال در سمت جانبی ساق منشأ می گیرند و روی تکیه گاه استخوان پنجم متاتارس و استخوان مکعبی قرار می گیرند. تاندون های پرونئال برای حرکت بیرونی و ثبات مچ در حین راه رفتن و دویدن مهم هستند. آسیب‌های تاندون‌های پرونئال، مانند تاندون‌پاتی پرونئال یا دررفتگی تاندون پرونئال، می‌تواند باعث درد و اختلال قابل توجهی در مچ و پا شود.

مفاصل پا

مفاصل در هر جایی که دو یا چند استخوان به هم می رسند تشکیل می شوند. 33 مفصل هر پا دو نقش اساسی دارند : تحمل وزن و به جلو راندن بدن هنگام راه رفتن یا دویدن. برای انجام این کار، مفاصل باید هم پایدار و هم انعطاف پذیر باشند. انعطاف پذیری ناشی از تعداد زیاد مفاصل است که بسیاری از آنها بیش از دو استخوان را درگیر می کنند. برای مثال، سه استخوان میخی، استخوان مکعبی و تکیه گاه‌های پنج استخوان متاتارس که همگی با رباط‌ها به هم متصل هستند، آرایش پیچیده‌ای به نام کمپلکس مفصلی Lisfranc را تشکیل می‌دهند. حتی انگشتان دارای چندین مفصل هستند – انگشت دوم تا پنجم دارای سه مفصل است، در حالی که انگشت شست دارای دو مفصل است.

پا

شست پا مفصل متاتارسوفالانژیال (MTP) در تکیه گاه شست می تواند مشکل خاصی باشد. هنگامی که در حین پیاده روی فشار می آورید، نیمی از وزن شما را تحمل می کند و مستعد ابتلا به آرتروز (OA) است. همچنین شایع‌ترین محل درد نقرس است، احتمالاً به این دلیل که دور از قلب و یکی از خنک‌ترین قسمت‌های بدن است، جایی که کریستال‌های اسید اوریک به احتمال زیاد در آن تشکیل می‌شوند.

رباط های پا

رباط ها بافت های همبند فیبری هستند که استخوان را به استخوان متصل می کنند. بیش از 30 رباط در پا وجود دارد، اما اینها چند مورد از مهمترین آنها هستند :

رباط های کلیدی عبارتند از :

– فاسیای کف پا : یک نوار ضخیم فیبری که در امتداد کف پا قرار دارد، پاشنه را به انگشتان متصل می کند و به حفظ قوس پا کمک می کند. این طولانی ترین رباط پا است که از پاشنه تا انگشتان کشیده شده و قوس پا را تشکیل می دهد. فاسیای کف پا قدرت راه رفتن را فراهم می کند و به تعادل کمک می کند.پا
– دلتوئید : یک رباط قوی در قسمت داخلی مچ که استخوان ساق را به استخوان تالوس و ناویکولار متصل می کند.
– رباط فنری : از قوس طولی پشتیبانی می کند و استخوان پاشنه را به استخوان ناویکولار متصل می کند.
– رباط های جانبی خارجی مچ پا : گروهی در قسمت خارجی مچ پا که استخوان نازک نی را به تالوس و استخوان پاشنه متصل می کند. این رباط ها شامل رباط تالوفیبولار جلویی(ATF)، رباط تالوفیبولار پشتی و رباط کالکانیوفیبولار است. رباط های جانبی خارجی نقش مهمی در جلوگیری از پیچ خوردگی مچ پا و آسیب دیدگی دارند، به ویژه در حین فعالیت هایی که شامل تغییرات سریع در جهت یا زمین ناهموار است.
– رباط های بین استخوانی : رباط های کوتاه و قوی بین استخوان های تارسال مجاور، ایجاد ثبات می کند.

این رباط ها به طور هماهنگ برای حفظ یکپارچگی ساختاری پا کار می کنند و تحمل وزن و رانش کارآمد را در حین فعالیت هایی مانند راه رفتن، دویدن و پریدن ممکن می سازند.

بد شکلی های پاپا

ناهنجاری های ساختاری به ناهنجاری هایی در شکل یا تراز استخوان ها و بافت های پا اشاره دارد که منجر به درد، تغییر شکل و مشکلات در راه رفتن یا ایستادن می شود. این ناهنجاری ها می توانند مادرزادی (در بدو تولد وجود داشته باشند) یا اکتسابی (در طول زمان ایجاد می شوند) و ممکن است ناشی از عوامل ژنتیکی، آسیب ها یا شرایط پزشکی باشند.

برخی از ناهنجاری های رایج ساختار پا عبارتند از :

1. پاچنبری یا کلاب فوت : یک بیماری مادرزادی که در آن پا از شکل یا موقعیت خود پیچ ​​خورده است.
پا

2. صافی کف پا : وضعیتی که در آن قوس طبیعی کف ایجاد نشده است و منجر به درد و بی ثباتی می شود.
3. قوس بلند : حالتی که در آن قوس پا بیش از حد بالا آمده و باعث فشار روی پاشنه و گوی پا می شود.
4. بونیون : برجستگی استخوانی که روی مفصل تکیه گاه شست ایجاد می شود و منجر به درد و تغییر شکل می شود.
5. انگشت چکشی : وضعیتی که در آن انگشتان پا در مفصل میانی به سمت پایین خم شده و باعث درد و مشکل در پوشیدن کفش می شود.

6.انگشت چنگالی : تغییر شکل خم شونده دو مفصل انتهایی انگشتان.
7.انگشت پتکی: تغییر شکل خم شونده مفصل انتهایی انگشتان.

8.Metatarsus adductus : چرخش جلوی پا به داخل نسبت به عقب.

9. Hallux rigidus: وضعیتی که در آن حرکت محدودی در مفصل شست وجود دارد.
10. ائتلاف تارسال: ارتباط غیر طبیعی بین دو استخوان تارسال.
11. اکسسوری ناویکولار: یک تکه استخوان اضافی ناویکولار .
12. تالوس عمودی مادرزادی: تغییر شکلی که در آن پا به صورت سفت و محکم به سمت پایین است.
13. خارهای استخوانی: برآمدگی های استخوانی که می توانند روی استخوان های پا ایجاد شوند.

 تنوع ساختاری پاپا

تنوع ساختاری و بافتی زیادی در پا وجود دارد که برخی از آنها تصادفی هستند و اهمیت بالینی کمی دارند در حالی که برخی دیگر غیر طبیعی هستند. این انواع شامل استخوانچه ها، ماهیچه ها و تغییرات در هم ترازی است.

انواع آناتومیک می تواند پیامدهای بالینی قابل توجهی داشته باشد، زیرا ممکن است افراد را مستعد آسیب شناسی های خاص کند یا بر رویکرد مداخلات جراحی تأثیر بگذارد.

استخوانچه ها

در مورد ماهیت واقعی استخوانچه ها بحث هایی وجود دارد. برخی شواهد نشان می دهد که حداقل برخی از آنها انواع رشد مادرزادی هستند در حالی که برخی دیگر معتقدند که آنها عواقب آسیب ترومایی قبلی هستند.

استخوانچه های فرعی استخوان های اضافی کوچکی هستند که در پا و مچ آن یافت می شوند. برخی از موارد رایج عبارتند از os trigonum، os navicularis، os peroneum.
این استخوانچه‌ها گاهی اوقات می‌توانند مشکلاتی ایجاد کنند، از جمله اینکه os trigonum با درد در پشت مچ پا در رقصندگان باله مرتبط است که به سندرم os trigonum معروف است.
os navicularis انواع مختلفی دارد که نوع دوم به دلیل اتصال به استخوان ناویکولار به طور بالقوه باعث ایجاد علائم می شود.
os peroneum با مشکلاتی در تاندون لونگوس پرونئال و وضعیتی به نام سندرم os peroneum دردناک همراه است.

سزاموئیدها استخوان های کوچکی هستند که از نظر ساختار بسیار شبیه به استخوانچه های جانبی هستند. شایع ترین سزاموئیدها در شست پا یافت می شوند و با مفصل بین اولین استخوان متاتارس و شست مرتبط هستند. این سزاموئیدهای هالوکس تقریبا همیشه وجود دارند، در حالی که سزاموئیدهای مرتبط با مفاصل انگشتان دیگر کمتر رایج هستند. سزاموئیدها در انگشت شست گاهی اوقات می توانند به دو یا چند قسمت تقسیم شوند، که یک تغییر آناتومیکی طبیعی است که متخصصان پزشکی باید آن را از شکستگی های سزاموئید یا شکستگی ناشی از کمبود خون (نکروز عروقی) تشخیص دهند.

عضلات

عضلات جانبی پا عضلات اضافی هستند که همیشه در همه وجود ندارند و ممکن است عملکرد قابل توجهی نداشته باشند. برخی از عضلات جانبی رایج در این ناحیه عبارتند از: پرونئوس ترتیوس، پرونئوس کوارتوس، اکسسوری سولئوس و فلکسور فرعی بلند انگشتان (FDAL).

وجود ماهیچه‌های اضافی، مانند فلکسور فرعی بلند انگشتان یا پرونئوس کوارتوس، که می‌توانند بیومکانیک طبیعی را تغییر دهند و به طور بالقوه به تاندینوپاتی کمک کنند.

– پرونئوس ترتیوس در قسمت جلویی مچ قرار دارد و به طور معمول از نظر بالینی مهم نیست.
– پرونئوس کوارتوس در قسمت پشتی و بیرونی مچ در نزدیکی تاندون پرونئوس لونگوس یافت می شود. معمولاً بدون علامت است، اما گاهی اوقات ممکن است به دلیل محل آن با پارگی در سایر تاندون های ناحیه اشتباه گرفته شود.
– فلکسور فرعی بلند انگشتان(FDAL) در پشت و قسمت میانی مچ، زیر ساختاری به نام فلکسور رتیناکولوم قرار دارد. مانند سایر ماهیچه های جانبی، اغلب بدون علامت است، اما می تواند منجر به بیماری به نام سندرم تونل تارسال شود، که شامل فشرده شدن عصب تیبیا است که منجر به درد و احساس سوزش در امتداد قسمت داخلی و کف پا می شود.

جوش خوردن استخوان ها یا فیوژن

پا

فیوژن اتصالات بین استخوان ها هستند که می توانند فیبری یا استخوانی باشند. فیوژن های رایج معمولاً شامل بین تالوس و پاشنه یا بین استخوان پاشنه و ناویکولار می شود. این جوش خوردن ها می تواند منجر به مسائلی مانند ناهماهنگی استخوان و تغییر توزیع وزن شود که منجر به علائم یا آرتروز می شود.
استخوان‌های دو قسمتی زمانی اتفاق می‌افتند که دو بخش استخوانی در طول تکامل به درستی با هم ترکیب نشوند، همانطور که در استخوان میخی داخلی دیده می‌شود. این تغییرات اغلب خوش خیم هستند و ممکن است بدون علامت باشند.

تغییرات هم ترازی پا

تغییرات هم ترازی کف پا ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد، مانند قوس بلند کف پا(پس کاووس)، کف پای صاف(پس پلانوس)، و هالوکس والگوس.

کف پای صاف Pes planus : صاف شدن قوس طولی داخلی که می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. این نوع ممکن است با تغییرات بیومکانیکی و افزایش خطر آسیب ناشی از استفاده بیش از حد همراه باشد.

قوس بلند کف پا Pes cavus : یک قوس طولی میانی غیرمعمول بالا که می تواند ارثی یا ثانویه به بیماری های عصبی باشد. این نوع ممکن است بر راه رفتن تأثیر بگذارد و مستعد ناهنجاری های خاص پا باشد.

صافی کف پای اکتسابی و فروپاشی میانی پای با مشکلات رباط و تاندون حمایت کننده از قوس پا مرتبط است.

هالوکس والگوس منجر به انحراف انگشت شست می شود که منجر به گشاد شدن جلوی پا، تغییر در توزیع وزن، تشکیل بونیون و احتمال آرتروز می شود.

اهمیت بالینی پا

چند مشکل رایج پا:

1.التهاب فاشیای کف پا: التهاب بافت پیوند دهنده پاشنه به انگشتان.
2. بونیون: برجستگی های استخوانی در تکیه گاه مفصل شست.
3. ناخن های زیرپوستی : رشد ناخن ها به زیر پوست، باعث درد می شود.
4. میخچه و پینه: مناطق ضخیم پوست در اثر اصطکاک.
5. پای ورزشکار: عفونت قارچی که منجر به خارش می شود.
6. خار پاشنه: رشد استخوانی روی استخوان پاشنه باعث ایجاد ناراحتی می شود.
7. متاتارسالژی: درد و التهاب در سر استخوان های کف پا.
8. مورتون نوروما : ضخیم شدن بافت مجاور عصب که منجر به بی حسی می شود.
9. زگیل های کف پا: عفونت های ویروسی که رشد خشن را روی کف پا ایجاد می کنند.
10. انگشت چکشی: خم شدن غیرعادی انگشتان پا باعث مشکلات راه رفتن می شود.

چند مشکل بالینی مهم :

سندرم تونل تارسالپا

سندرم تونل تارسال یک نوروپاتی است که در نتیجه گیر افتادن در امتداد مچ پا پشتی داخلی به دلیل فشرده شدن عصب تیبیا یا شاخه های آن ایجاد می شود. علائم شامل درد و پارستزی در پاشنه پا، کف پا و انگشتان است. معاینه فیزیکی ممکن است علامت تینل مثبت را نشان دهد که نشان دهنده ضربه عصبی است. تونل تارسال فضایی بین فلکسور رتیناکولوم و تیبیا، تالوس و پاشنه است که ساختارهایی مانند ماهیچه ها، شریان ها، وریدها و عصب تیبیال را در خود جای می دهد. علل می تواند ناشناخته یا مربوط به شرایط مختلف باشد. درمان های محافظه کارانه شامل داروهای ضد التهابی، فیزیوتراپی یا تزریق است. جراحی ممکن است در موارد مقاوم برای رفع علت زمینه ای در نظر گرفته شود.

گیرافتادگی پشتی مچ پا

سندرم Os trigonum، همچنین به عنوان گیرافتادگی پشتی مچ پا شناخته می شود، با درد پشت پا مشخص می شود که با خم شدن کف پا تشدید می شود. معمولاً در رقصندگان باله یا افرادی که فعالیت های مکرر خم شدن کف پا مانند بازیکنان فوتبال دارند دیده می شود. درمان محافظه کارانه معمولاً مؤثر است که شامل استراحت، یخ، داروهای ضد التهابی یا تزریق می شود.

آسیب دیدگی لیسفرانک

آسیب های Lisfranc شامل شکستگی-دررفتگی مفاصل تارسال-متاتارس است که معمولاً در اثر حوادث تروماتیک ایجاد می شود. مکانیسم ها شامل صدمات له شده یا بار غیر مستقیم روی پا است. تشخيص نيازمند ارزيابي راديوگرافي همراه با تصويربرداري بيشتر براي موارد جدي است.

شکستگی استرسی استخوانپا

آسیب های استرسی استخوان های پا در بین ورزشکاران و سربازان شایع است که ناشی از فشار غیر طبیعی روی استخوان طبیعی است. استخوان های پا و ساق پا به دلیل نیروهای مکرری که در حین فعالیت هایی مانند راه رفتن، دویدن و پریدن تحمل می کنند، به ویژه در معرض شکستگی های استرسی هستند.
شکستگی‌های استرسی در پا بیشتر در استخوان‌های کف پا(متاتارس) دیده می‌شوند، اما می‌توانند در نواحی دیگری مانند پاشنه پا، استخوان نازک نی، تالوس، سزاموئید و استخوان ناویکولار نیز رخ دهند.

تشخیص این آسیب‌های مزمن استفاده بیش از حد می‌تواند در رادیوگرافی چالش‌برانگیز باشد و معمولاً مکان‌های خاصی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. تصویربرداری بیشتر با ام آر آی یا اسکن استخوان پزشکی هسته ای ممکن است برای تشخیص دقیق در موارد نگران کننده ضروری باشد.

دکتر اسماعیل نوری

پا و کف پا

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *