کم کاری تیروئید

میکسدم چیست؟

کم‌کاری تیروئید یک بیماری شایع است که بدن به دلیل کمبود هورمون تیروئید دچار کاهش فعالیت متابولیکی می شود. هنگامی که سطح تیروئید بسیار پایین است، به آن میکسدم می گویند. میکسدم یک بیماری بسیار مهم است، که می تواند علائم جدی ایجاد کند، از جمله :

• دمای پایین بدن
• کم خونی
• نارسایی قلبی
• گیجی
• کما

این نوع شدید هیپوتیروئیدی تهدید کننده زندگی است.

به طور کلی، کم کاری تیروئید یک بیماری بسیار قابل درمان است. می توان آن را با مصرف منظم داروها و ویزیت های پیگیری مدیریت کرد.

تیروئید من چگونه کار می کند؟

غده تیروئید یک اندام کوچک پروانه ای شکل است که در جلوی گردن شما درست زیر حنجره قرار دارد. وظیفه اصلی تیروئید کنترل متابولیسم شماست. متابولیسم فرآیندی است که بدن شما از آن برای تبدیل غذا به انرژی استفاده می کند. تیروئید هورمون های T4 و T3 را برای کنترل متابولیسم شما ایجاد می کند. این هورمون‌ها در سراسر بدن عمل می‌کنند تا سلول‌های بدن مقدار مناسب انرژی را مصرف کنند. آنها دمای بدن و ضربان قلب شما را کنترل می کنند.

وقتی تیروئید شما به درستی کار می کند، دائماً هورمون می سازد، آنها را آزاد می کند و سپس هورمون های جدیدی را جایگزین آنچه استفاده شده است می سازد. این کار متابولیسم شما و تمام سیستم های بدن شما را تحت کنترل نگه می دارد. میزان هورمون های تیروئید در جریان خون توسط غده هیپوفیز که در زیر مغز قرار دارد، کنترل می شود. هنگامی که غده هیپوفیز کمبود یا بیش از حد هورمون تیروئید بودن را احساس می کند، هورمون خود (هورمون محرک تیروئید یا TSH) را ترشح می کند و آن را به تیروئید می فرستد تا مقادیر را متعادل کند.

اگر مقدار هورمون های تیروئید خیلی زیاد باشد ( پرکاری تیروئید ) یا خیلی کم (تیروئید کم کار)، کل بدن تحت تاثیر قرار می گیرد.

چه کسانی تحت تاثیر کم کاری تیروئید هستند؟

هیپوتیروئیدی می تواند افراد را در هر سنی، جنسیت و قومیت تحت تاثیر قرار دهد. این یک بیماری شایع است، به ویژه در میان زنان بالای 60 سال. زنان به طور کلی بیشتر در معرض ابتلا به تیروئید کم کار پس از یائسگی نسبت به اوایل زندگی هستند.

تفاوت بین کم کاری تیروئید و پرکاری تیروئید چیست؟

در هیپوتیروئیدی، تیروئید به اندازه کافی هورمون تیروئید نمی سازد.

تفاوت کم کاری تیروئید و پرکاری تیروئید در کمیت آن است. در هیپوتیروئیدی، تیروئید هورمون تیروئید بسیار کمی تولید می کند. از طرف دیگر، فردی که پرکاری تیروئید دارد تیروئیدی دارد که هورمون تیروئید بیش از حد تولید می کند. پرکاری تیروئید شامل سطوح بالاتری از هورمون های تیروئید است که باعث می شود متابولیسم شما سرعت بیشتری بگیرد. اگر تیروئید کم کار دارید، متابولیسم شما کند می شود.

خیلی چیزها برعکس این دو شرایط است. اگر کم کاری تیروئید دارید، ممکن است برای مقابله با سرما مشکل داشته باشید. اگر پرکاری تیروئید دارید، ممکن است گرما را تحمل نکنید.

علت کم کاری تیروئید چیست؟

علت اصلی کم کاری تیروئید یک اختلال خود ایمنی به نام تیروئیدیت هاشیموتو است که در آن سیستم ایمنی بدن به غده تیروئید حمله می کند. این بیماری همچنین می تواند در اثر درمان های تیروئید پرکار، مانند درمان با ید رادیواکتیو یا جراحی برای برداشتن تیروئید ایجاد شود.

تیروئید کم کار می تواند علت اولیه یا ثانویه داشته باشد. علت اولیه وضعیتی است که مستقیماً بر تیروئید تأثیر می گذارد و باعث ایجاد سطوح پایین هورمون های تیروئید می شود. علت ثانویه چیزی است که باعث از کار افتادن غده هیپوفیز می شود، به این معنی که نمی تواند هورمون محرک تیروئید TSH را برای متعادل کردن هورمون های تیروئید به تیروئید بفرستد.

علل اولیه هیپوتیروئیدی بسیار شایع تر است. شایع ترین این علل اولیه یک بیماری خود ایمنی به نام بیماری هاشیموتو است. این بیماری که تیروئیدیت هاشیموتو یا تیروئیدیت لنفوسیتی مزمن نیز نامیده می شود، ارثی است (از طریق خانواده منتقل می شود). در بیماری هاشیموتو، سیستم ایمنی بدن به تیروئید حمله کرده و به آن آسیب می رساند. این امر از تولید و ترشح کافی هورمون تیروئید توسط تیروئید جلوگیری می کند.

سایر علل اصلی کم کاری تیروئید می تواند شامل موارد زیر باشد:

• تیروئیدیت (التهاب تیروئید).
• درمان پرکاری تیروئید (پرتو و برداشتن تیروئید با جراحی).
• کمبود ید (نداشتن ید کافی – ماده معدنی تیروئید شما برای تولید هورمون ها – در بدن شما).
• شرایط ارثی (یک وضعیت پزشکی که از طریق خانواده شما منتقل می شود).

در برخی موارد، تیروئیدیت ممکن است پس از بارداری ( تیروئیدیت پس از زایمان ) یا یک بیماری ویروسی رخ دهد.

علت کم کاری تیروئید در بارداری چیست؟

در بیشتر موارد، زنان مبتلا به کم کاری تیروئید در دوران بارداری به بیماری هاشیموتو مبتلا هستند. این بیماری خودایمنی باعث می شود که سیستم ایمنی بدن به تیروئید حمله کرده و به آن آسیب برساند. هنگامی که این اتفاق می افتد، تیروئید نمی تواند سطوح بالایی از هورمون های تیروئید را تولید و آزاد کند و بر کل بدن تأثیر بگذارد. افراد باردار مبتلا به هیپوتیروئیدی ممکن است احساس خستگی زیادی کنند، در مواجهه با دمای سرد مشکل داشته باشند و گرفتگی عضلات را تجربه کنند.

هورمون های تیروئید برای رشد جنین مهم هستند. این هورمون ها به رشد مغز و سیستم عصبی کمک می کنند. اگر  تیروئید کم کار دارید، کنترل سطح تیروئید در دوران بارداری بسیار مهم است. اگر جنین در طول رشد هورمون تیروئید کافی دریافت نکند، ممکن است مغز به درستی رشد نکند و بعداً مشکلاتی ایجاد شود. هیپوتیروئیدی درمان نشده یا درمان ناکافی در دوران بارداری ممکن است منجر به عوارضی مانند سقط جنین یا زایمان زودرس شود.

آیا کنترل بارداری روی تیروئید من تأثیر می گذارد؟

هنگامی که از قرص های ضد بارداری استفاده می کنید، استروژن و پروژسترون داخل قرص ها می توانند بر پروتئین های متصل شونده به تیروئید شما تأثیر بگذارند. اگر کم کاری تیروئید دارید، در زمانی که از قرص های ضدبارداری استفاده می کنید، باید دوز داروهایتان طبق نظر پزشک معالج  افزایش دهید. هنگامی که مصرف قرص های ضد بارداری را متوقف کردید، دوز مصرفی باید کاهش یابد.

علائم کم کاری تیروئید چیست؟

علائم کم کاری تیروئید می تواند به آرامی در طول زمان ایجاد شود و ممکن است در ابتدا آشکار نباشد. مهم است که آن را تشخیص داده و درمان کنید، زیرا تیروئید کم کار درمان نشده می تواند منجر به مشکلات سلامتی جدی تری مانند بیماری قلبی و آسیب عصبی شود.

علائم هیپوتیروئیدی معمولاً به آرامی در طول زمان ایجاد می شود – گاهی اوقات سالها. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• احساس خستگی
• احساس بی حسی و گزگز در دستان خود
• یبوست
• افزایش وزن
• احساس درد در سراسر بدن (می تواند شامل ضعف عضلانی باشد)
• داشتن سطح کلسترول خون بالاتر از حد طبیعی
• احساس افسردگی
• ناتوانی در تحمل دمای سرد
• داشتن پوست و موی خشک و زبر
• کاهش علاقه جنسی
• داشتن قاعدگی های مکرر و سنگین
• مشاهده تغییرات فیزیکی در صورت (از جمله افتادگی پلک و همچنین پف چشم و صورت)
• صدای  پایین تر و خشن تر می شود.
•  فراموشی

آیا کم کاری تیروئید باعث افزایش وزن من می شود؟

اگر هیپوتیروئیدی شما درمان نشود، ممکن است وزن اضافه کنید. پس از درمان این بیماری، وزن باید شروع به کاهش کند. با این حال، برای کاهش وزن همچنان باید مراقب کالری و ورزش خود باشید. با پزشک خود در مورد کاهش وزن و  یک رژیم غذایی مناسب صحبت کنید.

آیا کم کاری تیروئید می تواند باعث اختلال نعوظ شود؟

در برخی موارد، بین هیپوتیروئیدی درمان نشده و اختلال نعوظ ارتباط وجود دارد. هنگامی که هیپوتیروئیدی شما به دلیل مشکلی در غده هیپوفیز ایجاد می شود، می توانید سطح تستوسترون پایینی داشته باشید. درمان کم کاری تیروئید اگر مستقیماً ناشی از عدم تعادل هورمونی باشد، اغلب می تواند به درمان اختلال نعوظ کمک کند.

بیماری های اسکلتی عضلانی در کم کاری تیروئید

کم کاری تیروئید می تواند تأثیر قابل توجهی بر سیستم اسکلتی عضلانی داشته باشد. کاهش تولید هورمون تیروئید می تواند منجر به انواع بیماری ها و اختلالات اسکلتی عضلانی شود.

میوپاتی

یکی از شایع ترین تظاهرات اسکلتی- عضلانی هیپوتیروئیدی، میوپاتی است که با ضعف عضلانی، خستگی و گرفتگی مشخص می شود. این می تواند بر عضلات پروگزیمال تأثیر بگذارد و انجام فعالیت هایی مانند بالا رفتن از پله ها یا بلند شدن از روی صندلی را برای افراد دشوار کند.

درد مفاصل

یکی دیگر از مشکلات رایج، آرترالژی یا درد مفاصل است که می تواند مفاصل بزرگتر مانند زانو، لگن و شانه ها را تحت تاثیر قرار دهد. این درد مفاصل ممکن است با سفتی همراه باشد، به خصوص در صبح.

سندرم تونل کارپال

کم کاری تیروئید همچنین می تواند به ایجاد سندرم تونل کارپال کمک کند، وضعیتی که با بی حسی و گزگز در دست ها و انگشتان مشخص می شود. تصور می شود که این به دلیل تجمع مایع در بافت های همبند است که منجر به فشرده شدن عصب مدین می شود.

پوکی استخوان

علاوه بر این، کم کاری تیروئید با افزایش خطر پوکی استخوان، وضعیتی که با کاهش تراکم استخوان و افزایش خطر شکستگی مشخص می شود، مرتبط است. تصور می شود که این به دلیل تاثیر هورمون های تیروئید بر متابولیسم استخوان باشد.

انگشت ماشه ای

هیپوتیروئیدی همچنین می تواند به ایجاد انگشت ماشه ای کمک کند، وضعیتی که در آن انگشت به دلیل ضخیم شدن و التهاب غلاف تاندون در حالت خمیده گیر می کند. این می تواند به ویژه برای افرادی که درگیر کارهای یدی یا فعالیت هایی هستند که نیاز به مهارت دارند مشکل ساز باشد.

تاندونیت

علاوه بر این، کم کاری تیروئید با افزایش خطر تاندونیت، به ویژه در تاندون آشیل و روتاتور کاف شانه مرتبط است. این می تواند منجر به درد، تورم و کاهش دامنه حرکتی شود و انجام فعالیت بدنی را دشوار کند.

گرفتگی عضلات

در برخی موارد، کم کاری تیروئید همچنین می تواند باعث گرفتگی عضلانی شود که می تواند به ویژه در طول ورزش یا فعالیت بدنی مشکل ساز باشد. تصور می شود که این به دلیل تاثیر هورمون های تیروئید بر عملکرد ماهیچه ها و تعادل الکترولیت ها باشد.
به طور کلی، عوارض اسکلتی- عضلانی هیپوتیروئیدی می تواند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد، و نظارت دقیق و مدیریت این وضعیت برای  پیشگیری یا کاهش این عوارض بالقوه ضروری هست.

در واقع تشخیص کم کاری تیروئید می تواند دشوار باشد زیرا علائم را می توان به راحتی با سایر بیماری ها اشتباه گرفته شود. اگر هر یک از علائم هیپوتیروئیدی را دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

راه اصلی برای تشخیص هیپوتیروئیدی آزمایش خون به نام آزمایش هورمون محرک تیروئید (TSH) است. پزشک شما همچنین ممکن است آزمایش خون دیگری را برای شرایطی مانند بیماری هاشیموتو تجویز کند. اگر تیروئید بزرگ شده باشد، پزشک شما ممکن است آن را در طول معاینه فیزیکی تشخیص دهد.

درمان معمولاً شامل مصرف هورمون های مصنوعی تیروئید به شکل یک قرص روزانه است. این می تواند به بازگرداندن سطح طبیعی هورمون تیروئید و تسکین علائم کمک کند. آزمایش خون منظم برای نظارت بر وضعیت و تنظیم دارو در صورت لزوم مورد نیاز است.
با درمان مناسب، اکثر افراد مبتلا به کم کاری تیروئید می توانند زندگی طبیعی و سالمی داشته باشند. این یک وضعیت قابل کنترل است، به شرطی که به درستی تشخیص داده شده و درمان شود.

در بیشتر موارد، هیپوتیروئیدی با جایگزین کردن مقدار هورمونی که تیروئید شما دیگر تولید نمی کند، درمان می شود. این معمولا با دارو انجام می شود. یکی از داروهایی که معمولا استفاده می شود، لووتیروکسین نام دارد. مصرف خوراکی قرص کم کاری تیروئید میزان هورمون تیروئیدی را که بدن شما تولید می کند افزایش می دهد و سطح شما را متعادل می کند.

هیپوتیروئیدی یک بیماری قابل کنترل است. با این حال، شما باید به طور مداوم دارو مصرف کنید تا میزان هورمون ها در بدن خود را تا پایان عمر عادی کنید. با مدیریت دقیق و قرار ملاقات های بعدی با پزشک معالج خود برای اطمینان از اینکه درمان شما به درستی کار می کند، می توانید یک زندگی عادی و سالم داشته باشید.

لووتیروکسین

لووتیروکسین خوراکی در درجه اول برای درمان کم کاری تیروئید اولیه، ثانویه و سوم استفاده می شود که به ترتیب ناشی از مشکلات غده تیروئید، اختلال در عملکرد غده هیپوفیز که تولید TSH را کاهش می دهد و مشکل هیپوتالاموس است. علاوه بر این، لووتیروکسین برای سرکوب تیروتروپین هیپوفیز در مدیریت سرطان تیروئید به خوبی تمایز یافته در کنار جراحی یا درمان با ید رادیویی مورد تایید FDA است.

لووتیروکسین خوراکی توسط FDA برای شرایط مختلف تیروئید تایید شده است.

• کم کاری تیروئید اولیه ناشی از مشکلات غده تیروئید است که اغلب به دلیل شرایط خودایمنی مانند تیروئیدیت هاشیموتو یا در نتیجه جراحی تیروئید ایجاد می شود.
• هیپوتیروئیدی ثانویه شامل مشکلاتی در غده هیپوفیز است که منجر به کاهش تولید هورمون محرک تیروئید (TSH) می شود.
• کم کاری تیروئید نوع سوم، کمتر شایع است، زمانی که مشکل در هیپوتالاموس نهفته است، که منجر به کاهش تولید هورمون آزاد کننده تیروئید (TRH) می شود.

داروی لووتیروکسین همچنین مورد تایید FDA برای سرکوب تیروتروپین در غده هیپوفیز است و به درمان سرطان تیروئید با تمایز خوب در کنار جراحی و درمان با ید رادیواکتیو کمک می کند. لووتیروکسین تزریقی برای مدیریت میکسدم کما یا کم کاری تیروئید شدید مجاز است.

علاوه بر این، لووتیروکسین گاهی اوقات برای بازیابی اندام ها و کم کاری تیروئید تحت بالینی، به ویژه در بیمارانی که سطح TSH بالاتر از 10 mIU/L دارند و علائم را تجربه می کنند، استفاده می شود. چنین مواردی از هیپوتیروئیدی تحت بالینی معمولاً با درمان با لووتیروکسین درمان می شود.

نحوه مصرف لووتیروکسین

لووتیروکسین (T4) به صورت خوراکی تجویز می شود، عمدتاً در قسمت فوقانی روده کوچک جذب می شود و جذب آن تحت تأثیر ناشتا، مصرف غذا و سندرم های سوء جذب است. این دارو تا حد زیادی به پروتئین های موجود در جریان خون، به ویژه گلوبولین متصل به تیروکسین متصل می شود و در کبد و سایر بافت ها متابولیسم می شود تا هورمون تیروئید فعال T3 تولید کند. دفع در درجه اول از طریق کلیه ها انجام می شود.

لووتیروکسین در اشکال مختلف مانند قرص خوراکی، کپسول، محلول و اشکال تزریقی موجود است. در اینجا دستورالعمل های خاصی برای هر فرم آورده شده است:

– قرص های خوراکی: با معده خالی، 30-60 دقیقه قبل از صبحانه یا 3-4 ساعت بعد از شام مصرف شود. همراه با محصولات آهن یا کلسیم، آنتی اسیدها یا مهارکننده های پمپ پروتون مصرف نکنید.

برای جذب بهینه، لووتیروکسین را صبح با معده خالی، حداقل 30 دقیقه قبل از غذا مصرف کنید.

– کپسول ها: به طور کامل قورت دهید، له نکنید یا برش ندهید.
– قرص ها: می توانید آن را له کرده و با آب بنوشید یا به طور کامل با یک لیوان پر آب قورت دهید.
– محلول: به صورت رقیق نشده یا رقیق شده در آب مصرف کنید و بلافاصله هم بزنید و بنوشید.
– فرم تزریقی برای استفاده بیمارستانی با نظارت دقیق علائم حیاتی است.
– در صورت عدم امکان مصرف خوراکی می توان از کپسول ها به عنوان شیاف جهت جذب استفاده کرد.

تنظیم دوز لووتیروکسین

– برای بیماران مبتلا به نارسایی کبدی، تنظیم دوز مشخصی برای لووتیروکسین در دستورالعمل های محصول سازنده وجود ندارد.
– به طور مشابه، برای بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی، تنظیم دوز مشخصی برای لووتیروکسین در دستورالعمل های محصول سازنده وجود ندارد.
– در دوران بارداری، نیاز به لووتیروکسین ممکن است افزایش یابد، بنابراین پزشکان باید سطح TSH را کنترل کرده و دوز را بر اساس آن تنظیم کنند.
– بیماران حامله ای که به تازگی کم کاری تیروئید تشخیص داده شده اند باید با 1.8 میکروگرم بر کیلوگرم در روز شروع کنند و دوز را در صورت نیاز هر چهار هفته یکبار تنظیم کنند.
– اگر قبل از بارداری بیماری هیپوتیروئیدی تشخیص داده شد، دوز لووتیروکسین باید در صورت لزوم تنظیم شود.
– پس از بارداری، دوز لووتیروکسین باید به mcg/kg/day 1.6 کاهش یابد.
– لووتیروکسین درمان ارجح برای کم کاری تیروئید مادر است که توسط انجمن تیروئید آمریکا در دوران بارداری توصیه می شود. سایر داروهای تیروئید توصیه نمی شود.
– در ملاحظات شیردهی، لووتیروکسین در شیر مادر ترشح می شود و مصرف مکمل آن در دوران شیردهی می تواند به عادی سازی تولید شیر در مادران کم کاری تیروئید کمک کند.
– تصمیم به شیردهی باید با نیاز مادر به لووتیروکسین و هرگونه اثرات بالقوه بر روی نوزاد سنجیده شود.
– طبق نظر انجمن تیروئید آمریکا، استفاده از لووتیروکسین در دوران شیردهی هیچ اثر سوء بر روی نوزادان ندارد. و برای زنان شیرده مبتلا به کم کاری تیروئید توصیه می شود.
– پس از زایمان، لووتیروکسین باید به دوز قبل از بارداری کاهش یابد و آزمایشات عملکرد غده باید حدود شش هفته پس از زایمان انجام شود.

آزمایش تیروئید

در بزرگسالان، سطح TSH باید 6 تا 8 هفته پس از شروع درمان با لووتیروکسین کنترل شود. هنگامی که دوز صحیح لووتیروکسین به دست آمد، سطح TSH باید هر 4 تا 6 ماه یکبار و سپس سالانه بررسی شود. بیماران باید از علائم پرکاری تیروئید آگاه باشند و در صورت بروز چنین علائمی با پزشک خود تماس بگیرند. توجه به این نکته مهم است که TSH ممکن است در کم کاری تیروئید ثانویه یا ثالث قابل اعتماد نباشد. سطح T4 آزاد یا T4 کل شاخص های بهتری برای تنظیم دوز در این بیماران هستند.

کم کاری تیروئید قابل پیشگیری نیست. بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به یک نوع جدی از این بیماری یا تأثیرگذاری علائم به طور جدی بر زندگی افراد، مراقبت از علائم هیپوتیروئیدی است. اگر هر یک از علائم هیپوتیروئیدی را تجربه کردید، بهترین کار این است که با پزشک خود صحبت کنید. این بیماری اگر زود تشخیص داده شود و درمان را شروع شود بسیار قابل کنترل است.

آیا غذاهایی وجود دارد که بتوانم برای کمک به کم کاری تیروئیدم بخورم؟

بیشتر غذاها در رژیم های غربی حاوی ید هستند، بنابراین لازم نیست نگران رژیم غذایی خود باشید. ید یک ماده معدنی است که به تیروئید شما در تولید هورمون کمک می کند. یک ایده این است که اگر سطوح پایینی از هورمون تیروئید دارید، خوردن غذاهای غنی از ید می تواند به افزایش سطح هورمون شما کمک کند. مطمئن ترین راه برای افزایش سطح هورمون شما، تجویز داروی تجویز شده توسط پزشک است. هیچ رژیم غذایی جدیدی را بدون صحبت با پزشک خود امتحان نکنید.

غذاهایی که ید بالایی دارند عبارتند از:

• تخم مرغ
• محصولات لبنی
• گوشت، مرغ و غذاهای دریایی
• جلبک دریایی خوراکی
• نمک ید دار

با پزشک خود یا یک متخصص تغذیه برای تهیه یک برنامه غذایی صحبت کنید. غذای شما سوخت شماست. اطمینان از خوردن غذاهایی که به بدن شما کمک می کند، همراه با مصرف داروهای خود طبق دستور پزشک، می تواند در طول زمان شما را سالم نگه دارد. افراد مبتلا به بیماری تیروئید نباید مقادیر زیادی ید مصرف کنند زیرا ممکن است اثر متناقض داشته باشد.

آیا کم کاری تیروئید خود به خود برطرف می شود؟

در برخی موارد خفیف، ممکن است علائم کم کاری تیروئید نداشته باشید یا علائم با گذشت زمان محو شوند. در موارد دیگر، علائم هیپوتیروئیدی مدت کوتاهی پس از شروع درمان از بین خواهند رفت. برای افرادی که سطح هورمون های تیروئیدی آنها پایین است، هیپوتیروئیدی یک بیماری مادام العمر است که باید با دارو در یک برنامه منظم مصرف شود.