جراحی دیسک کمر

اگر یکی از دیسک های ستون فقرات بیرون بزند، به آن فتق دیسک گفته می شود. یکی از راه های درمان، جراحی دیسک کمر است. فتق دیسک می تواند باعث درد و بی حسی شود و اگر به اندازه کافی شدید باشد و به درمان های دیگر پاسخ ندهد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد.

جراحی دیسک کمر

ستون فقرات از مجموعه ای از استخوان ها تشکیل شده است که روی یکدیگر قرار گرفته اند. از بالا به پایین، ستون شامل 7 استخوان در ستون فقرات گردنی، 12 استخوان در ستون فقرات قفسه سینه، و 5 استخوان در ستون فقرات کمری است و به دنبال آن استخوان خاجی و دنبالچه در پایه قرار دارند. این استخوان ها توسط دیسک ها محافظت می شوند. دیسک ها با جذب ضربه های ناشی از فعالیت های روزانه مانند راه رفتن، بلند کردن و چرخیدن از استخوان ها محافظت می کنند.

هر دیسک دارای دو بخش است، یک بخش داخلی نرم و ژلاتینی و یک حلقه بیرونی سخت. آسیب یا ضعف می تواند باعث بیرون زدگی قسمت داخلی دیسک از طریق حلقه بیرونی شود. این به عنوان فتق یا بیرون زدگی دیسک شناخته می شود که این باعث درد و ناراحتی می شود.

اگر دیسک بیرون زده یکی از اعصاب نخاعی را فشرده کند، ممکن است در امتداد عصب آسیب دیده نیز بی حسی و درد را تجربه کنید. در موارد شدید، ممکن است برای برداشتن یا ترمیم دیسک نیاز به جراحی داشته باشید.

می توانید دیسک را در هر قسمت از ستون فقرات، از گردن تا کمر داشته باشید. قسمت پایین کمر یکی از رایج ترین مناطق برای فتق دیسک است. ستون فقرات شبکه پیچیده ای از اعصاب و رگ های خونی است. فتق دیسک می تواند فشار بیشتری بر اعصاب و ماهیچه های اطراف آن وارد کند.

علائم فتق دیسک

• درد و بی حسی، بیشتر یک طرفه
• انتشار درد به بازوها یا پاها
• درد با حرکات خاصی بدتر می شود.
• درد پس از ایستادن یا نشستن
• درد هنگام راه رفتن
• ضعف عضلانی غیر قابل توضیح
• احساس سوزن سوزن شدن
• درد یا سوزش در ناحیه آسیب دیده

انواع درد از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد. اگر درد منجر به بی حسی یا سوزن سوزن شدن می شود که بر توانایی در کنترل ماهیچه ها تأثیر می گذارد، به متخصص ستون فقرات مراجعه کنید.

علت فتق دیسک

بیرون زدگی دیسک زمانی اتفاق می افتد که حلقه بیرونی ضعیف یا پاره شده و به قسمت داخلی اجازه می دهد تا بیرون برود. این می تواند با افزایش سن اتفاق بیفتد. برخی حرکات نیز ممکن است باعث فتق دیسک شوند. هنگامی که برای بلند کردن یک شی در حال چرخش یا چرخش هستید، یک دیسک ممکن است از جای خود خارج شود.

بلند کردن یک جسم بسیار بزرگ و سنگین می تواند فشار زیادی به کمر وارد کند و در نتیجه دیسک لیز بخورد. اگر از نظر فیزیکی شغل بسیار سختی دارید که نیاز به بلند کردن زیاد دارد، ممکن است در معرض خطر فتق دیسک باشید.

افراد دارای اضافه وزن نیز در معرض خطر فتق دیسک هستند زیرا دیسک های آنها باید وزن اضافی را تحمل کند. عضلات ضعیف و سبک زندگی بی تحرک نیز ممکن است در ایجاد دیسک لغزنده نقش داشته باشد.

با افزایش سن، احتمال فتق دیسک بیشتر می شود. این به این دلیل است که دیسک های شما با افزایش سن شروع به از دست دادن مقداری از آب محافظ خود می کنند. در نتیجه، آنها می توانند راحت تر از جای خود خارج شوند.

تشخیص فتق دیسک

پزشک ابتدا یک معاینه فیزیکی انجام می دهد. آنها به دنبال منبع درد و ناراحتی خواهند بود. این شامل بررسی عملکرد عصبی و قدرت عضلانی و اینکه آیا هنگام حرکت یا لمس ناحیه آسیب دیده احساس درد می کنید، می شود. پزشک همچنین در مورد سابقه پزشکی و علائم سوال خواهد کرد. آنها می پرسند که ببینند اولین بار چه زمانی علائم را احساس کردید و چه فعالیت هایی باعث بدتر شدن درد می شود.

آزمایش‌ های تصویربرداری می‌تواند به پزشک کمک کند تا استخوان‌ها و عضلات ستون فقرات شما را ببیند و نقاط آسیب‌ دیده را شناسایی کند.

• اشعه ایکس
• سی تی اسکن
• ا ام آر آی
• دیسکوگرام

پزشک ممکن است یک الکترومیوگرام (EMG) یا نوار عصب و عضله را برای بررسی وضعیت اعصاب آسیب دیده توصیه کند.
پزشک می تواند تمام این اطلاعات را ترکیب کند تا مشخص کند چه چیزی باعث درد، ضعف یا ناراحتی شما می شود.

درمان دیسک کمر

راه های مختلفی برای درمان دیسک وجود دارد، درمان محافظه کارانه که نیز درمان غیر جراحی کمر درد نامیده می شود که شامل استراحت نسبی، دارو و ورزش درمانی  است و اغلب برای درمان فتق دیسک کافی است.
داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند دیکلوفناک اولین داروهای تجویزی برای برآمدگی دیسک هستند. برای درد شدیدتر، پزشک ممکن است شل کننده عضلانی یا مسکن های مخدر را تجویز کند.
فیزیوتراپی ممکن است فشار روی عصب را کاهش دهد. دستگاه های کششی در خانه می توانند فشار روی عصب را کاهش دهند.
تزریق کورتون به ستون فقرات می تواند تسکین طولانی مدتی ایجاد کند. با این حال، تنها حدود 10 درصد از افرادی که دیسک های برآمده دارند در نهایت نیاز به جراحی دارند.

کمر درد خطرناک

بیرون زدگی شدید و درمان نشده دیسک می تواند منجر به آسیب دائمی عصبی شود. در موارد بسیار نادر، فتق دیسک می تواند تکانه های عصبی را به اعصاب دم اسبی در قسمت پایین کمر و پاها قطع کند. اگر این اتفاق بیفتد، ممکن است کنترل روده یا مثانه را از دست بدهید. یکی دیگر از عوارض طولانی مدت بی حسی ناحیه زینی شکل است. دیسک بیرون زده اعصاب را فشرده می‌ کند و باعث می‌شود که احساس در قسمت داخلی ران، پشت پاها و اطراف مقعد و ناحیه تناسلی از دست برود. در چنین موادری باید در اسرع وقت به پزشک و یا اورژانس مراجع نمایید.

در حالی که علائم فتق دیسک ممکن است بهبود یابد، ممکن است بدتر شود. اگر نمی توانید فعالیت هایی را که قبلاً می توانستید انجام دهید، وقت آن است که به متخصص کمر مراجعه کنید.

درمان دیسک از روش های محافظه کارانه تا جراحی را شامل می شود. نوع درمان معمولاً به سطح ناراحتی‌ ای که تجربه می‌کنید و میزان فتق دیسک بستگی دارد.

درمان توانبخشی کمر درد

اکثر افراد می توانند درد فتق دیسک را با استفاده از درمان توانبخشی و یک برنامه ورزشی که باعث کشش و تقویت عضلات پشت و اطراف می شود، تسکین دهند. یک فیزیوتراپ ممکن است تمریناتی را توصیه کند که می تواند کمر شما را تقویت کند و درد را کاهش دهد.

در حالی که ممکن است در زمانی که درد یا ناراحتی ناشی از لیز خوردن دیسک را تجربه می کنید، خودداری از هرگونه فعالیت بدنی وسوسه انگیز باشد، این می تواند منجر به ضعف عضلانی و سفتی مفاصل شود. درعوض، سعی کنید تا حد امکان از طریق حرکات کششی یا فعالیت های کم تاثیر مانند پیاده روی فعال بمانید.

اگر درد دیسک به درمان‌ های بدون نسخه پاسخ نمی‌ دهد، پزشک ممکن است داروهای قوی‌ تری را تجویز کند.

• شل کننده های عضلانی
• مواد افیونی برای تسکین درد
• داروهای ضد درد عصبی مانند گاباپنتین یا دولوکستین

در صورتی که علائم در عرض شش هفته از بین نرود یا اگر فتق دیسک  شما بر عملکرد عضلات شما تأثیر بگذارد، ممکن است پزشک جراحی را توصیه کند. جراح ممکن است قسمت آسیب دیده یا بیرون زده دیسک را بدون برداشتن کل دیسک بردارد.

اکثر افراد مبتلا به فتق دیسک به درمان بدون جراحی دیسک پاسخ خوبی می دهند. در عرض شش هفته درد و ناراحتی آنها به تدریج کاهش می یابد.

پیشگیری از دیسک و کمر درد

می‌توان اقداماتی را برای کاهش خطر ابتلا به بیرون زدگی دیسک انجام داد :

• از تکنیک های بلند کردن ایمن اجسام و بار استفاده کنید.
• وزن سالم را حفظ کنید.
• برای مدت طولانی ننشینید، به طور دوره ای بلند شوید و کشش انجام دهید.
• سیگار نکشید.
• وضعیت نادرست نشستن و خوابیدن خود را اصلاح کنید.
• تمریناتی را برای تقویت عضلات پشت، پاها و شکم انجام دهید.
• ورزش کنید.
• پیاده روی کنید.

روش های جراحی دیسک کمر

جراحی فتق دیسک کمر معمولاً شامل روش هایی مانند دیسککتومی یا میکرودیسککتومی است. هدف این جراحی‌ها برداشتن بخش آسیب‌دیده دیسک ستون فقرات است که می‌تواند به اعصاب مجاور فشار وارد کند و باعث درد یا علائم دیگر شود.

• دیسککتومی قسمت فتق شده برای کاهش فشار برداشته می شود.
• میکرودیسککتومی یک نسخه کم تهاجمی تر از این جراحی است که اغلب شامل برش های کوچکتر است.

هر دو روش جراحی دیسک کمر به دنبال تسکین درد و بهبود عملکرد در بیماران مبتلا به فتق دیسک هستند.

لامینکتومی و دیسککتومی

– میکرودیسککتومی: یک روش کم تهاجمی برای برداشتن بخشی از فتق دیسک
– لامینکتومی: برداشتن بخشی از استخوان مهره (لامینا) برای کاهش فشار روی عصب
– فیوژن ستون فقرات: جوش دادن دو یا چند مهره به یکدیگر برای تثبیت ستون فقرات

سخن پایانی

هدف درمان فتق دیسک کمر کاهش علائم و جلوگیری از آسیب یشتر است. گزینه های محافظه کارانه شامل استراحت، داروهای ضد درد، فیزیوتراپی، دستکاری ستون فقرات و تزریق اپیدورال است. درمان های جراحی مانند میکرودیسککتومی، لامینکتومی و فیوژن ستون فقرات ممکن است برای موارد شدید یا بدون پاسخ توصیه شود. رویکرد خاص به شدت علائم، جزئیات فتق دیسک، سلامت کلی و پاسخ به اقدامات محافظه کارانه بستگی دارد. ترکیبی از درمان ها ممکن است بهترین نتایج دراز مدت را ارائه دهد.