مورتون نوروما یا سندرم مورتون نوروما یک وضعیت پزشکی است که عمدتاً علائمی همچون درد، تورم و تحریک عصب مربوط به عصب مورتون را در پا تجربه می‌کند. این عصب در پا به طور عمده میان انگشتان پا و همچنین بین پا و پازوی پا قرار دارد و وظیفه حمایت از حرکت انگشتان و انتقال اطلاعات حسی از انگشتان به مغز را به عهده داشته.
دردهای سینه پا و انگشتان می‌توانند نشانه‌های سندرم مورتون نوروما باشند. این دردها ممکن است به صورت زمان‌بندی نامنظم و بدون علامت پیش‌رونده و یا با علائم حاد و ناگهانی همراه باشند. این دردها ممکن بوده با استفاده از پا در فعالیت‌های روزمره مانند پیادهروی، ایستادن برای مدت طولانی، یا استفاده از کفش‌های تنگ یا با تکرار حرکات یا ضربه‌های مکرر به پا شدت یابند.
در صورت تجربه دردهای سینه پا و انگشتان، مراجعه به یک پزشک متخصص اعصاب و عضلات میتواند منجر به تشخیص دقیق و درمان مناسب باشد. پزشک از ابزارهای تشخیصی مانند تاریخچه بیماری، بررسی جسمی، عکس‌برداری تصویری و آزمایش‌های معمولی و تخصصی استفاده می کند تا علت درد سینه پا و انگشتان را مشخص کرده و درمان مناسب را تعیین نماید. انواع درمان‌ها بستگی به شدت و علت درد و وضعیت هر فرد دارد و ممکن است شامل تغییرات در سبک زندگی، فیزیوتراپی، داروها و غیره باشد.
علت مورتون نوروما
علت سندرم مورتون نوروما هنوز به طور کامل مشخص نشده، اما برخی عوامل خطر وجود دارد که با این حال احتمال بروز این وضعیت را افزایش می‌دهند. این عوامل شامل موارد زیر می‌شوند:
- فشار زیاد روی عصب مورتون به دلیل استفاده از کفش‌های تنگ و استفاده از آنها.
- از دست دادن چربی طبیعی کف پا به دلیل پیری، چاقی یا بیماری‌هایی مانند دیابت که میتواند باعث ایجاد فشار زیاد بر روی عصب شود.
- تروما یا ضربه به پا که میتواند باعث تحریک و التهاب عصب مورتون گردد.
- مشکلات ساختاری در پا، مانند اختلال در طراحی پا، میتواند باعث فشار زیاد بر روی عصب شود.
- فعالیتهایی مانند پیادهروی ورزشی یا تمرینات بدنی که نیاز به حرکتهای مکرر و تکراری دارند، میتواند باعث تحریک و التهاب عصب مورتون گردد.
- سابقه بیماری‌های عصبی مانند سرطان، ام‌اس، پارکینسون و بیماری های مربوط به سیستم ایمنی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس و سندرم تنش عضلانی- تحریکی (TMJ) میتواند عامل بروز مورتون نوروما باشد.
با این حال، هنوز مشخص نشده که چرا برخی از افراد به این وضعیت مبتلا می شوند در حالی که دیگران نه، و این موضوع نیاز به تحقیقات و مطالعات بیشتر دارد.
عوامل تشدیدکننده مورتون نوروما
تشدید کننده‌های سندرم مورتون نوروما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- استفاده از کفش‌های نامناسب: استفاده از کفش‌های تنگ، پاشنه بلند، با نوک تیز و غیره میتواند فشار روی عصب مورتون را افزایش دهد و علائم سندرم را تشدید کند.
- فعالیت‌های بارز دست و پا: فعالیتهایی مانند پیادهروی، دویدن، پیاده‌کردن، ورزش‌هایی که نیاز به تحرکات مکرر و تکراری دارند می‌توانند باعث تشدید علائم سندرم مورتون نوروما شوند.
- تغییرات زیاد دمای محیط: تغییرات زیاد در دمای محیط، مانند تغییرات زیاد در دمای هوا، میتواند باعث تحریک عصب مورتون شود و علائم سندرم شود.
- فشار و وزن: استفاده از وسایلی مانند جعبه‌های سنگین، کیف‌های سنگین و غیره میتواند فشار روی عصب مورتون را افزایش دهد و علائم سندرم را تشدید کند.
- استرس و اضطراب: استرس و اضطراب میتواند باعث تغییرات در سیستم عصبی شود و علائم سندرم مورتون نوروما را تشدید نماید.
- بیماری‌هایی که می‌توانند باعث التهاب عصب شوند، مانند دیابت و روماتوئید، می‌توانند باعث تشدید علائم سندرم مورتون نوروما شوند.
همچنین، تشدید کننده‌های دیگری نیز ممکن است وجود داشته باشند که متعلق به مراحل گوناگون بیماری باشند و برای هر بیمار ممکن است متفاوت باشد.
علائم مورتون نوروما
علائم سندرم این عارضه میتواند شامل موارد زیر باشد:
- درد شدید در پا: درد بیشتر در بخش جلوی کف پا، در ناحیه بین انگشتان و میان‌پا به صورت یک تیغه‌ای است.
- احساس سوزش، گزگز و خزش در پا: این حس در محل عصب مورتون همراه با درد شدید می باشد.
- احساس گرما و سردی در پا: بیماران ممکن است به دلیل آسیب عصبی بیش از حد حساس به دما شوند.
- تنگی در کفش: علائم سندرم مورتون نوروما میتواند باعث افزایش حجم پای بیمار شده و در نتیجه، بیماران ممکن بوده نتوانند کفش‌های قبل خود را بپوشند.
- تحریک عصبی: ممکن است بیماران احساس داشته باشند که می‌توانند به عصب ضربه بزنند، یا ناحیه عصبی را با انگشتان لمس کنند.
- کاهش حساسیت: احساس کمتری از لمس، درد و دمای بدن در ناحیه عصبی مورتون نوروما ممکن است وجود داشته باشد.
- تغییرات در ظاهر انگشتان: انگشتان ممکن بوده به صورت متورم ظاهر شوند.
- کمردرد، درد ستون فقرات و درد در سایر قسمت‌های بدن: در برخی موارد، بیماری مورتون نوروما میتواند به سایر قسمت‌های بدن نیز گسترش یابد و باعث درد شود.
بهتر است در صورت تجربه هر یک از این علائم، به پزشک خود مراجعه کنید تا درمان مناسب برای شما تعیین گردد.
تشخیص مورتون نوروما
برای تشخیص این عارضه، پزشک ابتدا بررسی بالینی و جسمی بیمار را انجام می‌دهد. او ممکن است سوالاتی در مورد علائم، سابقه پزشکی و تاریخچه درد بپرسد. سپس، او به دنبال نشانه‌های بالینی سندرم مورتون نوروما است، مانند درد، سوزش، گزگز در کف پا، تحریک عصبی، کاهش حساسیت و تغییرات در ظاهر انگشتان می‌گردد.
برای تایید تشخیص، پزشک ممکن است از تست‌های تشخیصی مانند تست تپش، تست الکترومیوگرافی (EMG)، تست نورومتری و تصویربرداری با رادیولوژی استفاده کند. در تست تپش، پزشک با استفاده از شیشه تپش، به جستجوی منطقه دردناک عصب مورتون می‌پردازد. در صورتی که در ناحیه تپش، درد احساس شود، احتمال تشخیص مورتون نوروما بیشتر است.
تست EMG برای بررسی عملکرد عضلات و عصب‌ها استفاده می‌شود و تست نورومتری نیز برای بررسی حساسیت و سرعت انتقال عصبی استفاده می گردد. تصویربرداری با رادیولوژی همچنین ممکن است به پزشک کمک کند تا به ناحیه مورد آسیب بیشتری بپردازد.
با توجه به علائم و تست‌های تشخیصی، پزشک میتواند به درستی تشخیص دهد که آیا بیمار سندرم مورتون نوروما دارد یا خیر.
درمان مورتون نوروما
درمان مورتون نوروما بستگی به شدت علائم و نوع درد دارد. در برخی موارد، تغییر در الگوی فعالیت‌های روزانه و مصرف داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی ممکن بوده برای کاهش درد و علائم سندرم مورتون نوروما کافی باشد. در موارد شدیدتر، درمان های دیگر نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند که به شرح زیر است:
- داروها: داروهای ضد درد، ضد التهابی، آنتی‌دپرسانت، آنتی‌اعتیادی و کورتیکواستروئیدها ممکن است برای کاهش درد و علائم مورتون نوروما تجویز شود.
- فیزیوتراپی: درمان فیزیکی میتواند به کاهش درد و بهبود حرکت و عملکرد مفید باعث شود. فیزیوتراپی ممکن است شامل تمرینات کششی، تقویتی و اصلاحی و تکنیک‌های مانند ماساژ و الکتروتراپی باشد.
- پشتیبانی از پای مبتلا: استفاده از کفش‌های مناسب و سفت، انجام تغییرات در الگوی راه رفتن و مداومت در حرکت و فعالیت میتواند به کاهش علائم مورتون نوروما کمک کند.
- جراحی: در موارد شدید و مقاوم به درمان‌های دیگر، جراحی برای تسکین فشار عصبی میتواند الزامی باشد. در این جراحی، فشار اعصاب کمتر می‌شود و درد و علائم بیمار تسکین می‌یابد.
در کل، درمان مورتون نوروما باید توسط پزشک تخصصی و با توجه به شدت و نوع علائم بیمار تعیین گردد. به علاوه، باید مداومت در درمان و پیگیری با پزشک داشته باشید.
بدون نظر